Foto: www.gooienvechthistorisch.nl (SAGV236)
Het landgoed Einde Gooi bevat bossen, akkers, weilanden en een boomgaard. De bebouwing is even gevarieerd: het huis van de sluiswachter aan het Tienhovens kanaal, boerderijen, koetshuis en een herenhuis. Eén boerderij, Blokhoven, staat aan de Utrechtseweg aan het begin van het pad, dat voert naar de combinatie herenhuis en boerderij. J Corver Hooft uit ’s-Graveland lief omstreeks 1837 Blokhoven bouwen. De architectuur van de boerderij is eenvoudig, Het zadeldak loopt ver door. De daklijst wordt bekroond door een makelaar. De gepleisterde voorgevel heeft een regelmatige invulling van schuifvensters met ramen met roedeverdeling.
H.A. Insinger was sinds 1852 eigenaar van de gronden. In 1857 brak er een brand uit op Einde Gooi waarbij de boerderij, die midden op het landgoed stond, werd verwoest. Rond 1860 liet Insinger de boerderij herbouwen en voegde daar een herenhuis aan toe. Het herenhuis staat in open verbinding met de boerderij. Het gepleisterde herenhuis heeft twee verdiepingen op een rechthoekige plattegrond en wordt afgesloten door een steil zadeldak. De voorgevel van het huis heeft op de begane grond drie openslaande deuren. Op de begane grond kan men heerlijk op de veranda vertoeven. Op de verdieping loopt het balkon over de gehele breedte van het huis en zelfs om de hoeken van de gevel. Vóór het huis ligt een gazon.
In de periode 1925-1930 was het huis een hotel-pension en café-restaurant met theetuin. De advertentie repte van centrum voor uitstapjes te voet, per rijwiel (langs voortreffelijke rijwielpaden!) en per auto. Gelegen nabij de Loosdrechtse Plassen, waar men kan zeilen, roeien en zwemmen! Einde Gooi is sinds 1976 in bezit van de Vereniging tot behoud van Natuurmonumenten in Nederland.
Bron: Annette Koenders, Hilversum. Architectuur en Stedenbouw 1850-1940, Zwolle (2001).
Utrechtseweg aan de grens met Utrecht