Foto: Dudok Architectuur Centrum
De paviljoens voor de patiënten bestonden uit twee vleugels met kamers en een centrale conversatiezaal. De bedden konden door de openslaande deuren naar de buitenruimte aan de zonzijde gereden worden. De gangen lagen aan de noordzijde.
Toen in 1931 het Dresselhuyspaviljoen werd afgebouwd wal al duidelijk geworden dat niet alleen nazorg patiënten naar Zonnestraal kwamen, maar ook de ernstigere zieken en bedlegerigen. Het paviljoen werd uitgebreid met een handbediende beddenlift en een trap. De maatvoering van de betonconstructies is gebaseerd op een moduul van 1,5 meter. De houten betonbekisting konden bij maximaal drie meter vloeroverspanning drie weken eerder worden verwijderd. Hiermee bereikte men een snellere bouwmethode.
Bron: Annette Koenders, Hilversum. Architectuur en Stedenbouw 1850-1940, Zwolle (2001).
Loosdrechtse Bos 17, Hilversum