Foto: www.gooienvechthistorisch.nl (SAGV032.2)
Op 1 februari 1930 werd het nieuwe viaduct over de spoorlijn Amsterdam-Amersfoort in gebruik genomen. Daarmee was in ieder geval voor de automobilisten het probleem van het wachten bij de spoorwegovergangen voorbij. Hoe anders zou men gedacht hebben als men wist tijdens de onderhandelingen over de spoorweg in 1870-1873, dat in 1925 al de spoorbomen de helft van de tijd dicht zouden zijn? , vroeg burgemeester Lambooy zich af.
Het viaduct werd gebouwd door de Nederlandsche Spoorwegen die de vormgeving hadden uitgewerkt naar de schetsen van Dudok. De strakke, strenge lijn van het viaduct wordt nergens onderbroken. Het viaduct is 6,15 meter hoog en heeft twee looptrappen.
De directeur van Publieke Werken, ir. J.F. Groote, stelde zich een fraaie beplanting van de taluds voor en een prachtige verbindingsweg met langzaam glooiende opritten. Het zand voor de bouw van het viaduct werd verkregen uit de vijver die werd aangelegd bij de Noorderbegraafplaats. Tijdens de bouw werd het viaduct hoger gemaakt vanwege de elektrificatie van de spoorlijn Amsterdam-Amersfoort. Het viaduct was bij de opening nog niet geheel gereed, maar functie ging boven schoonheid. Het viaduct lag nog in een uithoek van de gemeente. Men verwachtte echter, dat dit niet lang het geval zou zijn, zo snel breidde de gemeente zich aan de noordzijde uit. Het viaduct was een onmisbare schakel in het Hilversumse wegenplan, maar ook in het regionale wegennet. De Nederlandsche Spoorwegen waren ook blij, dat zij een bijdrage konden leveren aan de doorstroming van het verkeer, want altijd werd geroepen daar heb je ze weer, die ons verkeer belemmeren.
Bron: Annette Koenders, Hilversum. Architectuur en Stedenbouw 1850-1940, Zwolle (2001).
Johan Geradtsweg, Hilversum