Foto: Iwan Baan
In 1925 ontwierp Directeur Publieke Werken W.M. Dudok (1884-1974) een scholencomplex in het zich uitbreidende dorp ten zuiden van het centrum. Het complex bestond uit een Christelijke school voor Uitgebreid Lager Onderwijs (ULO) en een openbare school voor voorbereidend onderwijs (kleuterschool). Het scholencomplex werd gebouwd in de voor Dudok kenmerkende bouwstijl uit de jaren twintig. De voormalige schoolgebouwen zijn inmiddels in gebruik als tweede locatie van de Fabritiusschool (vm. Catharina van Rennesschool) en door een organisatie voor kinderopvang (vm. Julianaschool). Het scholencomplex is in 1991 aangewezen als Rijksmonument.
Het was Dudoks voorstel om de ULO en de kleuterschool als één scholencomplex te bouwen, waardoor de kosten niet te hoog zouden worden. De scholen moesten wel gescheiden blijven omdat een te nauw contact tussen beide onderwijsstromingen ongewenst werd geacht. Dudok plaatste de gebouwen op het min of meer driehoekige terrein zo, dat er omsloten buitenspeelplaatsen ontstonden die hij een plantsoenachtig karakter gaf met gazons, paden, tuinmuren, borders en plantenbakken. De ULO kreeg een ingang aan de Eikbosserweg, terwijl de ingang voor de kleuters aan de Egelantierstraat kwam.
De opzet van beide scholen verschilde, wat te maken had met de functionaliteit. De ULO, die de naam Julianaschool kreeg, telde twee verdiepingen met in totaal vijf klaslokalen, een natuurkundelokaal en een tekenlokaal. Een toren markeerde de ingang die bereikt werd via een lang toegangspad waarlangs een besloten fietsenstalling lag. Het platte dak, de bakstenen gevelvlakken en lange, ritmische vensterpartijen gaven de school een ‘streng’ aanzien, passend bij de oudere leerlingen die hier les kregen. De vele decoratieve ornamenten, nog verwant aan de Amsterdamse School, verzachten het uiterlijk van de school.
De kleuterschool werd volledig aan de maat van het kind aangepast. De school werd laag gehouden en kreeg een ver overstekende pannen kap. Er waren acht les- en drie speellokalen, die alle op de begane grond liggen. De vensters werden laag in de gevels en deuren geplaatst daarbij rekening houdend met de grootte van de kleuters. De lokalen stonden in verbinding met het speelplein via een ‘huppelwarande’ onder de overstekende dakrand. Hier konden de kleuters buiten zijn en beschut tegen weer en wind spelen en leren. De ingang werd gemarkeerd door een met keramische tegels versierd torentje dat diende als duiventil. De kleuterschool kreeg de naam Catharina van Rennesschool, genoemd naar de zangeres, pianiste en zangpedagoge die de eerste kindermuziekschool in Hilversum opende.
Het scholencomplex vormt door het zorgvuldige ontwerp een passend element in de wijk. Het complex kreeg na opening in 1927 lovende reacties. De verslaggever van de Gooi- en Eemlander sprak van ‘een schitterende complex’, ‘een stralende dominant in de niet al te onharmonieuze omgeving’, ‘speelsche blijheid in lijn en vorm en kleur’. Ook de groenaanleg en plantenkeuze werd geprezen waarmee werd bereikt ‘dat men niet alleen des zoomers, maar den gehelen winter door tegen plantengroen mag aankijken’.
Download hier de architectuurwandeling ‘Bloemenbuurt Hilversum’
Egelantierstraat 115 en Eikbosserweg 166, Hilversum